Am F Dm E
Ад прадзедаў спакон вякоў нам засталася спадчына;
Dm Am Dm E
Памiж сваiх i чужакоў яна нам ласкай матчынай.
C G Am Dm G C
Аб ёй мне баюць казкi-сны, вясеннiя праталiны
E F Dm E Am
I лесу шэлест верасны, i ў полi дуб апалены.
Аб ёй мне будзiць успамiн на лiпе бусел клёкатам
I той стары амшалы тын, што лёг ля вёсак покатам.
Аб ёй мне баюць казкi-сны, вясеннiя праталiны
I шэлест лесу верасны, i ў полi дуб апалены.
I тое нуднае ягнят бляянне-зоў на пасьбiшчы,
I крык варонiных грамад на могiлкавым кладбiшчы.
Жыве з ёй дум маiх сям´я I снiць з ёй сны нязводныя...
Завецца ж спадчына мая ўсяго старонкай роднаю.
